วันอังคารที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2550

เพลงนี่แหละความเสียใจ - โปเตโต้




ทุกเรื่องราวที่เข้ามา ที่เจ็บและช้ำ
จนทำให้ฉันมีน้ำตา
แม้ว่าทรมานเท่าไหร่
ฉันเรียกมันว่าความเสียใจ

แล้วเรื่องราวในวันนี้
ที่เกิดและมันกำลังกระทบใจของฉัน
ก็สอนให้ได้เรียนรู้ใหม่
ในคำที่ฉันเคยเข้าใจ

สิ่งใดที่เคยได้เจอกลายเป็นแค่เพียง
เรื่องเล็กน้อยไปในพริบตา
เสียงของเธอที่ร่ำลา ได้สอนให้รู้ว่า
อย่าไปจำความช้ำที่มี

*นี่แหละคือความเสียใจ
ความเสียใจมันเป็นอย่างนี้จำซะใหม่
ต้องเจ็บจนร้องไห้โดยไม่อาย
ต้องช้ำทุรนทุรายขนาดนี้
ที่ผ่านมามองย้อนไป
ลองคิดดูบางทีก็เสียดายน้ำตา
แต่เธอทำให้ได้รู้ว่า ค่าของน้ำตามันคู่ควร
กับการต้องเสียเธอ

แม้ฉันยืนแทบไม่ไหว
ก็อยากขอพูดอะไรสักนิดนึงถึงเธอ
ขอโทษที่ไม่ดีเหมือนใคร
และขอบคุณที่สอนให้เข้าใจ
ว่าเรื่องที่เคยได้เจอมันก็แค่เพียง
สิ่งเล็กน้อยที่เปลืองน้ำตา
เสียงของเธอที่ร่ำลา ได้สอนให้รู้ว่า
อย่าไปจำความช้ำที่มี

*

เจ็บวันนี้ทำให้รู้ว่า ค่าของน้ำตามันคู่ควร

ไม่มีความคิดเห็น: